[AnnE]

Şu kanlı zalimin ettiği işler
Garip bülbül gibi zareler beni
Yağmur gibi yağar başıma taşlar
Dostun bir fiskesi pareler beni.

Pir Sultan Abdal’ım can göğe ağmaz
Hak’tan emrolmazsa ırahmet yağmaz
Şu ellerin taşı bana hiç değmez
İlle dostun gülü yareler beni


Ahali ;

Hızır denen busht Aslı adı Haydar olan Pir Sultan’ı satışa getirip, onun sehpa yolunda herkesin taşlaması için verilen talimata uymaz gibi yapıp taş yerine gül atınca Haydar yukardaki deyişi söylemiştir.


Aslolan dost değil dostluktur.Zira dost kelimesi ‘’ olmuşu’’ taşır, dostluk ise beklentiyi.
Beklenti iyidir; şu bizim endexe benzer , varsa alınır ; gerçekleştiyse satılır.
Beklenti alınır, gerçekleşmeler satılır.
Dostluk alınır , dost satılır.

Neyse gererek başladık; kusura bakmak serbesttir.

Birine dost diyebilmek , gerçekleşmiş alışverişlerin üçüncü seviyeden yeknesak hesap planındaki hesap dökümüne benzemez .Oradaki alacak ve borçların içinden zor çıkılır.Çıkılması da gerekmez aslında.Zira herkes o hesap planının detayına değil kar/zarar hesabına bakar önce.Bu hesapta bir yamuk varsa başlar ayrıntılı incelemeye ; kim kime ne vermiş ; kim kimden ne almış diye.

Dostluğun kar zarar hesap kodu olmaz ; o hesaba bakıyorsan o hesaplaşmanın adına d-o-s-t harfleri fazla gelir.Lakin var mı bu dünyada hesapsız dostluk , efsanelerin dışında ?

Siz iyisi mi arkadaş edinmeye çalışın; dost aramak beter iştir.Arkadaşın kökünde arka vardır , arkanı dayamak vardır, arkayı kollamak vardır.İyi bir şeydir zira alışveriş vardır arka arkaya verebilmek elele, omuz omuza, yanyana olmaktan iyidir ; arkandan vurulma ihtimalini azaltır çünkü arkanda biri vardır ; önün açıktır , arkandaki senin ileride yapacaklarını bilemez.
Oysa dostun ve dostluğun önü arkası yoktur.Çünkü dost yoktur.Almadan vermek yoktur; vermeden almak zaten yoktur.

‘’Vardır !’’ diyerekten ispata kalkışmasın kimse ; alayını vururum yüzüne dostça.

Siz yine de dostlukların peşini bırakmayın , beklenti iyidir; hayat endeksinizi yükseltir.

Bilmem kafanızın içine ettim mi ?